مصرف مواد مخدر در نوجوانان
مصرف مواد اعتیاد آور در نوجوانان
مصرف مواد اعتیادآور(تنباکو، نیکوتین، الکل و …) در دوران نوجوانی مانع روند طبیعی رشد مغز شده و همچنین باعث کاهش عملکرد آموزشی و افزایش خطر تصادفات، قتل، خودکشی و شرایط وخیم جسمی می شود. جوانان و نوجوانان نسبت به بزرگسالان بیشتر مستعد انجام اعمال خطرناکی همچون استعمال دخانیات ، شرب الکل و استفاده از دیگر مواد اعتیاد آور هستند.
وقتی فرد در دروان رشد خود قرار دارد و مغز او نیز در حال رشد و تکامل است، اگر ماده ای را مصرف کند، مغز نسبت به مصرف همان مواد به مقدار بیشتر و بطور مداوم در آینده عادت می کند و به همین سادگی اعتیاد شکل می گیرد. هرچه سن استعمال دخانیات، شرب الکل یا مصرف دیگر مواد اعتیاد آور کمتر باشد، احتمال خطر اعتیاد افزایش خواهد یافت.
- ۹ نفر از ۱۰ نفر افرادی که سوء مصرف دارند و یا به نیکوتین، الکل و دیگر مواد اعتیاد دارند، استفاده از این مواد را قبل از سن ۱۸ سالگی شروع کرده اند.
- افرادی که استفاده از مواد اعتیاد آور را قبل از سن ۱۵ سالگی آغاز کرده اند، تقریبا ۷ برابر نسبت به افرادی که از ۲۱ سالگی اقدام به مصرف مواد کرده اند، بیشتر در معرض اعتیاد هستند.
- با هر سال به تاخیر انداختن مصرف مواد در دوره رشد مغزی نوجوانان، خطر اعتیاد یا سو مصرف مواد اعتیاد آور کاهش می یابد.
علائم هشدار دهنده مصرف مواد اعتیاد آور در نوجوانان
رفتارها و علائم بارزی نشان دهنده مصرف مواد در نوجوانان است، هرچند این علائم می توانند نشان دهنده مشکلات دیگری از قبیل افسردگی نیز باشند. به برخی از این علائم در زیر می توان اشاره کرد:
- بوی الکل، دود یا دیگر مواد شیمیایی بر روی لباس یا در نفس فرزندتان یا دوستانش.
- مستی آشکار، سرگیجه و یا رفتارهای نامانوس.
- تغییر در نحوه پوشش و ظاهر.
- تغییر در نحوه انتخاب دوست.
- جر و بحث های مداوم، تغییر ناگهانی رفتار و رفتارهای خشونت آمیز بی دلیل.
- تغییر در تغذیه و الگوی خواب.
- افزایش یا کاهش ناگهانی وزن.
- کاهش اشتیاق به انجام فعالیت یا سرگرمی های سابق
- مشکلات تحصیلی از قبیل پایین آمدن نمرات یا مردود شدن
- کاهش توجه
- مشکلات انضباطی
- فرار و رفتارهای مجرمانه.
- افسردگی یا صحبت راجع به افسردگی و خود کشی ، اقدام به خودکشی.
خانواده ها در صورت مواجهه با علائم بالا قبل از هرچیز با یک مشاور در این زمینه صحبت کنند و سپس اقدامات لازم را انجام دهند. توصیه می شود در سنین نوجوانی فرزند را نه زیاد به حال خود رها کنید و نه سخت گیری بیش از حد نسبت به آنها داشته باشید، چون ممکن است همین سخت گیری بیش از حد اثر سوء داشته و باعث سوق داده شدن فرد به سمت اختلالات رفتاری شود.
