ترک اعتیاد تا چه حد اثربخش است؟
ترک اعتیاد به چه شکل اثربخشی خود را نشان می دهد؟
علاوه بر ترک مصرف مواد مخدر، هدف از ترک اعتیاد این است که فرد بیمار به شکلی کارآمد و سالم به خانواده، محل کار و جامعه بازگردد. یک تحقیق در دراز مدت افرادی که دچار اعتیاد شده بودند و برای درمان به محل های مربوطه مراجعه کرده بودند را مورد نظارت قرار داد و نتایج بدست آمده نشان می داد افرادی که دوره ی درمان را سپری کردند و درمان را ترک نکردند، پس از ترک اعتیاد بسیار کمتر از قبل به سراغ فعالیت های جنایی و رفتارهای هنجار شکننده در جامعه، خانواده و یا محیط کار رفتند.
به عنوان مثال مصرف متادون در طول دوره ی درمان باعث شد فعالیت های جنایی و ناهنجارگونه ی کمتری از افراد سر زده و افراد بیشتر به سمت شرکت در برنامه های رفتار درمانی کشیده شوند. بهرحال درمان به صورت فردی (سرخود) و اثربخشی آن به مساله ای که بیمار با آن روبروست، به متناسب بودن درمان و خدمات مربوطه بستگی دارد و اینکه آیا درمان فردی مشکلات را مد نظر قرار داده یا خیر و یا اینکه آیا مداخله های روان درمانی لازم را در خود جای داده است یا خیر (خواه و ناخواه فرد برای درمان به مداخله گرها نیاز دارد؛ به عنوان مثال کسی که به او برنامه غذایی دهد، کسی که برای او داروی لازم را در صورت نیاز تجویز یا تهیه کند).
مانند بقیه ی بیماری های مزمن، اعتیاد را نیز می توان با موفقیت مدیریت کرد. درمان به فرد این کمک را می کند تا بر تاثیرات مخرب رفتاری که اعتیاد در وی ایجاد می کند غلبه کرده و بتواند مجددا کنترلِ از دست رفته ی خود را بدست آورد. متعاقبا وقتی کنترل فرد بدست آید، می تواند به خوبی رفتار های مخرب گذشته را ترک کرده و رفتار مصرفی خود را مدیریت کند.
ماهیت اعتیاد به گونه ای است که فرد پس از ترک هم به سمت آن کشیده می شود اما این مساله در صورتی که فرد بتواند کنترل از دست داده ی خود را تا حد زیادی دوباره بدست آورد، چیزی نیست که نتوان آن را حل کرد. متاسفانه وقتی از سرگیری اتفاق می افتد، بسیاری از درمان های اعتیاد با شکست مواجه می شوند و در واقع از سرگیری مصرف، نقطه ی شکست فرایند درمان اعتیاد است. درمان موفق اعتیاد معمولا مستلزم ارزیابی مداوم و تغییرات متناسب با وضعیت بیمار است، یعنی رویکردهایی که برای بیماری های مزمن در نظر گرفته می شوند.
نرخ بازگشت افراد دارای اعتیاد به سمت مصرف مجدد مواد :
افراد دارای دیابت نوع ۱ : ۳۰ تا ۵۰ درصد
معتادان به مواد مخدر: ۴۰ تا ۶۰ درصد
افراد دارای فشار خون: ۵۰ تا ۷۰ درصد
افراد دارای آسم: ۵۰ تا ۷۰ درصد